Kategori: Kritik

Bizler, “yapmamayı tercih ederim” diyemeyen “gönüllü katılımcılarız…” Keşke 2014 Dünya Kupası öyle olmasaydı! İçime oturmuştu ve unutamadığım bir yazdı o yaz. Tam da 2022 Kupası Katar’da devam ederken… Dönüp dönüp izliyorum hâlâ. Ne yaparsınız? Takıntı haline geliyor bazı şeyler. Ülkemiz kültür-sanatını bir müsilaj gibi kaplamış olan, yol almamızın önündeki büyük engel, intihal de öyle. Yukarıdan...

12 Eylül 1980 faşist darbesi daha henüz olmamıştı. ODTÜ Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü’nden (uluslararası ilişkiler de dahil) yeni mezun olan biri olarak ne yapacağımı bilemiyordum. SBF (Mülkiye) lisansüstü programına girerek askerlik tecili almak ve sonra karar vermek yapılan en yaygın ve akla uygun işti. O arada, hem AİTİA’da (Ankara İktisadi ve Ticari İlimler...

Sanatseverliğin temel olarak sanatı beğenme yanında sanatı koruma fonksiyonun da olduğu oradadır. Gerçekten sanatsever olarak adlandırdıklarımız bilerek veya bilmeyerek sanatı korumanın aksine ona zarar verecek eylemlerde bulunurlarsa onlar sanatsever demeye devam edilmeli mi? Sanat dünyası; sanatla doğrudan bağlantılı, konum ve etkinlik düzeyleri farklı sanatçı, sanatsever, sanat eleştirmeni, sanat öğreticisi, küratör, galeri sahibi, sanat koleksiyoneri, müze...

+************************************************************************************************Livaneli’nin Abdülhamid portresi yeni değil, yıllar önce bir çok araştırmacı yazdı bunları. Livaneli’nin /yaptığı basit kurgu, klasik anlatımla romanlaştırmış olması. Çok tartışılır duruma gelmesi geniş kesimler tarafından kabullenilmiş Kemalist cumhuriyetin resmi tarih anlayışını, birçok tahrifat yaparak, yalancı çıkarmasından. Kitabın edebi değerlendirmesinden çok yüzeysel övgülerle reklamı yapıldı. Farklı olarak Onur Bilge Kula edebiyat kuramından alıntılarla derinlemesine...

  Uzun yıllar popüler kültür üzerine kafa yordum. Uzun yıllar dediğim de şunun şurasında 20 küsur yıl. Göz açıp kapayıncaya kadar geçti. (Popüler kültür ile olan ilişkimin bu yıl 41. yılını idrak etmiş bulunuyorum. 20 yıl önce Medya Popüler Kültürü Gizler kitabımın önsözü olarak yayınlanan bu yazı şu anda da satır satır güncel.) 1981 yılında...

Aralık ayının son demleri. Hava aynı  hep.   Açık.  Berrak. Lodos. Dalga.   Eski bir radyom  var.  Ondan başka hiçbir şeyim  yok sürekli dinlediğim. İnsan alışkanlıklarından vazgeçemiyor.  Zaman zaman zihni karışıyor  onun da benim gibi.  Az önce  aniden  değişiverdi  sürekli dinlediğim  radyo kanalı.  Yerini alaturka parçalara bırakarak…  Hep aynı teraneler…  Bazen bıktırıcı oluyor,  bazen de   devam edip...

“Hitler’in Mussolini ile buluşmak üzere İtalya’ya yaptığı tarihi ziyaret günü iki kişi dışında herkes meydanlara koşmuştur: Ev işlerinden boğulan ve tüm hayatı evde geçen Antonietta ile eşcinsel yazar Gabriel. Karşılıklı oturdukları evlerinde gün boyu birbirini izleyen bu kadın ve erkek, sonunda meraklarını gidermek ve vakit öldürmek için konuşmaya başlarlar. Gün boyu devam eden sohbet ilginç...

Kültürel üretim alanları Pierre Bourdieu’nün (1930-2002) sosyolojisinde önemli bir yer tutar. Bourdieu özellikle Sanatın Kuralları‘nda Gustave Flaubert’in Duygusal Eğitim romanının Paris’in ortamıyla ilişkisini ayrıntılı biçimde incelemişti. Méditations pascallienes (Pascalcı Meditasyonlar-Düşünceler) adlı kitabında da çok az değinmesine rağmen Franz Kafka ile Prag Yahudileri arasındaki ilişkinin kültürel -edebi- üretim alanı açısından çok iyi bir örnek olduğunu gözünden...

Film kapsamında o dönemin İrlanda’sından bahsedeceğim öncelikle. Belfast, eğitim hakkı az olan bir bölge. Azınlıkta olan kesime çok imkân sağlanmıyor. “Zaten beyaz yaka bir işe sahip olamayacaksın” gibi kalıplar var. Dolayısıyla İrlanda’ya karşı kapsayıcı, eşitlikçi yaklaşmayabilirler. Aynı eşit düzlemde olmayı kabul etmeyebilir. Ancak “iyi bir azınlıksanız” ve “devlete yakın” iseniz bu değişebilir. Belfast iki bölgeye...