Bunuel’in 1932 yılında sürrealist gruptan ayrılması, Cinéma Pur olarak adlandırılan dönem (1920-1930) içerisinde ve sürrealist sinema adına öncü olarak altı çizilen filmlerin (Emak Bakia, Anemic Cinéma, L’etoile de Mer, Coquille et le Clergyman) iki dünya savaşı arasında kalmış ‘arşiv filmler’ olarak değer kazanması, Amerikan avant-garde hareketinin kendi tarihsel koşulları gereği sürrealist sinemayı yeniden canlandıramamış olması...
Yazar: $ s (Tan Tolga Demirci)
Yazı
Yazı
BAUDRILLARD’IN ‘SEMBOLİK’TEN KAÇAN YIKICI-ŞİİRSEL EVRENİ
Toplumsal tarihin formatlanarak ve bir ‘öteki’nin yokluğunda, yalnızca kendini yansıtan aynalar yardımıyla yeniden üretildiği simülasyon evreni, söylemi söylediklerinden çok daha güçlü olan Baudrillard’ın sözlüğünde, her ne kadar ‘büyük anlatılar’ statüsüne dahil olmaktan kaçmaya çalışsa da sonunda bu retro sıfatın bir parçası olmaktan kurtulamamıştır. Öyle ki onun evreni, ‘kesinlikle yanlış ama kulağa hoş geliyor’ tepkisinden ‘doğru...
Yazı
JAN SVANKMAJER VE NESNENİN HAZ İLKESİ
André Breton’un, sürrealizmin resmi olarak meşru hale gelmesinden on yıl gibi kısa bir süre sonra Nesnenin Sürrealist Durumu (Surrealist Situation of the Object) ve Güncel Sanatın Politik Görüş Açısı (Political Standpoint of Art Today) konulu konferansları için Prag’a yapmış olduğu yolculuk, Çekoslavak avant-garde hareketinin uluslararası boyutta tanınması adına önemli bir esin kaynağı olmuştur. Breton’un, ‘Avrupa’nın...