Kategori: Litera

Suruç’ta Katledilen Genç Yoldaşların Anısı’na, “Gerektiği gibi yazılmış metin örümcek ağına benzer: gergin, eşmerkezli, saydam, sıkı örgülü ve çapraşık. Uçuşan her şeyi kendine çeker. Arasından geçmeye çalışırken ağa yapışıp kalan metaforlar onu besleyen avlardır. Konu ve malzeme kendiliğinden ona doğru kanat çırpıyordur. Bir tasarımın gücü ve doğruluğu bir alıntının başka bir alıntıyı davet etmesini sağlayıp...

babaya döndü bu karanlık kaygı büyüyor gövdemden çıkıp bir çıplaklığa yerleştim insan insan damlıyorum zamandan dışarı bitersem hiçliğe asılı bir imge olacağım ki patlarsam adıma “hayat” desinler bir ağaçtan tek başına terlemiş bir kurt geçmişsiz ve yarasız yaşasınlar benim kalbimi insana karıştırmasınlar babaya döndü bu karanlık annem azalıyor önümü yokluyor sütün ar’ından düşüp çarmıha eğilip...

“Aramızdan kim Bayan Nina Simone’un intikamını alacak? Bu gece kulüpten taze et var Tanrı ölü denizlerimizi korusun” god bless our dead marines / silver mt zion İtiraf ediyorum; Geçmişi boşlukta karışan bir toz zerresi gibi yaşayıp; ardımda bırakıyorum. Çok az anı kalıyor, çok az insan; çok çok az an. An’a –o en devrimci cümleye- dair...

  Sarmaya çalıştığı sigarasına yüzyıllık bir çınar ihtişamında uzak ve derin bakıyordu. Titriyordu elleri, sanki sigarayı saramıyor değildi, sarmak istemiyordu. Kim bilir her iki elinin parmaklarında halaya durmuşçasına yuvarlanıp duran o yarım kapanmış sigara ona neler, ne hatıralar anımsatıyordu. Acılar, hüzünler, içinin derinlerinde el değmemiş hazineler misali hala umutla sahibinin gelmesini bekleyen sevinçler ve yaklaşık...

İnce, solgun parmaklarıyla karnımı yokluyor önce, diyaframın diyor, bir okul atlasında küçük bir adayı, kara parçasını gösterir gibi, işte burada. Kemikli, tebeşir beyazı hayalet eli sıkıca bastırıyor karnımı. Bu tatlı okşayışın tesirine sükunetle direnmeli. Kaskatı kesilen ruhum bu ölü dokunuşlarına duyduğum iştahtan utanç duymalı. Karnımda gezinen elleri, bir karadulun kıpırtısını andırıyor. Her dokunuşta karnım istemsiz...

  Zeynep’e…   Hastane odasına dolan ıhlamur kokusu çağırır mı coşkuları yeniden Zeynep’in damarlarında kemoterapi kesilmiş bir memenin ayrılığıdır kadınlığını geceler boyu inleten   yukarıya tırmanan asma dalları çardağından düşerek dağılmıştı gelirken koruklar sere serpe, tevekleri perişan hayat da dağılır düşer düşler asıldığı yerden   Zeynep’e baktıkça tüm kadınlar iğne oyası gülüşlerini saklayan böğürtlen kan...

Tanizaki/Anahtar Görme Saplantısı; Görmenin Kurduğu İktidar; İkame Eş; Kıskanmanın Hazzı Ve Tehlikeleri; Toşiko’nun Eylemleri   “Bu beyaz ve güzel tenin sarmaladığı kadın vücudu sanki ölüymüş gibi ben nasıl istersem…” Sayfa 30 Görmenin iktidarı hakkında yeni ne söylenebilir? Yeryüzünde bulunuşun bu en ilkel donanımlarından olan görme eylemi, dış dünyayı bizim için tanınır kılan temel eylemlerden biridir....

yıldızlar yeryüzünde titreşir kelimeler susmak istediğinde bir kapı açıldı uykunda senin mokadikko   ayaklarım çamur içinde gülümsüyorum kırlangıcın getirdiği gülüşle ah sakın uyanma! bir kelimenin kafesinden düştüm ben çırılçıplak çizdim gövdemi suların sapkın istiridyesi dolaşıyor kanımda şimdi uzanıp yazacağım. tırnaklarımla kazacağım göğsündeki ayıbı bulutların getirdiği kelime mokadikko   kimse görmüyor yaşamın ardından geçen kara köpeği...