Serginin ismi derinlikler.
Ama bu derinlik, karadeliğin içine giren şeyin karadelik tarafından dışarıya püskürtülürken ortaya çıktığı yüzeyinin derinliği… Dolasıyla bu derinlik dibe doğru inmekten çok, etrafa dağılabildiği ölçüde bir derinlik.
Etraf; kendi etrafı değil ama. Etraf, yerleşik de değil. Onun yerlileri değil. Onun köşesi, yanı, kenarı değil. Etrafı ve etraftakileri tanımıyor, etrafı yörük bir şey olarak kurgulanmış.
Her an hareket halinde, her an orayı terk edecekmiş gibi ve benim burada ne işim varmış gibi bir etraf.
Tülin Kaynak’ın resimlerinde bir nokta var, belki de o noktayı saklamak için ona bir etraf yapmış. Etrafın kıl çadırları var, kazığı çakanın, onu sökeceğini hesaplayarak çaktığı…
Dolasıyla etraf yabancı, kalabalık, uçucu, konargöçer…
Bu derinlikte kullanılan mavi, kırmızı, sarı, siyah, beyaz, mor renkler, karadeliğe talip bir şekilde giren o şeyin karadelikte geçirdiği süreyi gösteren ışık yıllarını işaret ediyor bana.
Bir an kadar kısacık görünen ışık yılları…
Resimlerde gölgeler var, karadelik tarafından dışarı püskürtülenin dışarıda soluk alıp verirken manzarayı soluğuyla buğulandırdığı gölgeler.
Çoğunu salgın döneminde çizdiğini öğrendiğim resimlerin bende yarattıkları sözcük ve o sözcüğün bendeki duygusu “karadelik” oldu.
Çünkü salgının bir başka adı ya da yaşamdaki karşılığı kapanmaktı. Neden kapanılan evleri içinde olduğumuz birer karadelik olarak düşünmeyeyim ki?
Bu “yeni normalde” hepimiz bir şekilde oralardan püskürtüldük ve dışarıya atıldık.
Julian Barnes’in söylediği gibi trenin tünelden çıkması gibi çıkmadık, martının denizdeki petrol sızıntısından çıkışı gibi çıktık o iç kargaşadan… Tüylerimizin üzeri katranla sıvanmış halde…
Küratörlüğünü Mahmut Wenda Koyuncu’nun yaptığı Tülin Kaynak’ın “Derinlikler” isimli sergisi “bir çıkış anının” kayıtlarını gösterdi bana.
Kendi karadeliğinden dışarı atılırken tutunduğu son şey yine karadeliğin kendisi olan bir fırçanın ucuna bulaşmış bir sergi olmuş derinlikler.
Sergi ve sanat danışmanlığını Ayşem Tezvaran’ın yaptığı bu kişisel sergi, 15 Temmuz 2022 tarihine kadar Sultanahmet’deki tarihi mekânda Binbirdirek Sarnıcı’nda izleyiciyle buluşmaya devam edecek…