Gel birlikte tutalım bu yası bu yük bana çok ağır
bıktım bir başına körebe oynamaktan
gözler kapalı kulaklar sağır

Çekemedim denizin dibine attığım ağları
düşündüm durdum ben niye bir harabeyim
niye deviriyorum sıra sıra dağları
her şeyim vardı oysa: devrim, aşk, telaş
devrik bir sandal yosun tutmuş taş
ne zaman başladı bilmiyorum ruhumdaki sıtma
neden böyle her yerdeyim neden böyle fazladan
oysa yetmeli insana yemiş dolu bu dünya

Eksik bir şey var Turgut Uyar’dan beri
onu tamamlamaya çalışıyorum sanki:
Allah kahretsin, eksik olan önemli bir şeydi
hapishaneler, tımarhaneler, cüzzam saatleri
nereye baktımsa bulamadım o genişliği

Aklım takılmaktan bir deri bir kemik
peşimden geldi inime kadar cellatlar
şaşırdılar çünkü bilmiyorlardı içimi
sanıyorlardı ki bir dünyada yaşıyorum ferahfeza
bense gureba bir bahçede bölük pörçük buldum kendimi

Kaç ceset çıktı içimden sayamadım
ama bütün torbalara kelepçe
ama bütün maskelere bir pençe
geriye ben kalmadı, ama ben kaldım
çözülür belki yakında bu bilmece

 

Resim: Komet

_____

NOT

Eleştirel Kültür (EK Dergi) sitesinin edebiyat editörü Erkan Karakiraz’ın seçtiği eserler, sitenin edebiyat bölümü Litera’da yayımlanıyor. Matbu ya da dijital herhangi bir ortamda yayımlanmamış öykü ve şiirlerinizi, literaoykusiir@gmail.com e-posta adresine gönderebilirsiniz.
.
.
.