Ateş Alpar’ın “Arzularımdan Koru Beni”fotoğraf serisinden referansla
bilgi zenginliğinin gürültüye dönüştüğü bu sınırda
bir topuk en çok nedir ki ten ve hafıza
fobik nesneye dönüştürülen aklı aşma yeteneği
her türlü ötekilik topuktan bakar dünyaya
vay ateşten o topukların hâline ki
Onlar’dır cehennemin kalbi
tavus kuşunun kuyruğundakiler gibi gözleri vardır topukların da
heteroseksist diktatörlük çünkü insan topuğundan vurulur
bütün mitolojik ve arabesk raconlarda
sesiyle uyandırılır uyuyan güzelleri kulakların
kadın olduğunu bağırır mesela bir topuk
imgesiyle medusalaşacağı okla vurularak
gidersin fasülye sırığı gibi bulutların üstündeki ülkeye mesela
inanılmaz olan hayattır görmemek reddetmek bedenin gerçekliğini
kutsal öç taşa dönüş çünkü taş büyümez
kaslarının en büyük tendonudur Aşil tendonu
yaşananla hissedilenin asimetrik düellosu
baldırında saklar ve doğar yaşama nanik yapan diyonisosları
Fotoğraf: Ateş Alpar, Yıkıntılara Bakmak, Taş, Kabuk ve Sessiz, 2021.
_____
ERKAN KARAKİRAZ’IN YORUMU
Hicran Aslan, ilk olarak üçüncü şiir kitabı Dışarısı Mağara Kaç (KÇP, 2018) ile dikkatimi çekti. Aslan, çağdaş/kavramsal sanat yapıtları ve performans-sanatından esinlenerek, onları referans göstererek yazdıklarına, ilk olarak 2019 tarihli İp Cambazı şiir kitabında yer verdi. İp Cambazı’nın Wirewalker isimli bölümünde, Mehmet Ali Boran’ın çeşitli zamanlarda yaptığı video, fotoğraf ve enstelasyon yapıtlarına referansla yazmış olduğu şiirlere yer verdi ve o şiirlerin her biri referans alınan yapıtın orijinal başlığını taşıyordu. Aslan’ın çağdaş/kavramsal sanatla şiir arasında kurduğu disiplinlerarası ilişki, o zamandan beri ivmesi artarak sürüyor. EK Dergi’nin edebiyat bölümü Litera’da yayımlanmak üzere bana gönderdiği Vay Ateşten O Topukların Hâlinebaşlıklı şiir, Ateş Alpar’ın Arzularımdan Koru Beni isimli fotoğraf serisinden referansla yazılmış, Alpar’ın gözünü diktiği politika, toplumsal hareketler, kimlik, ayrımcılık, cinsiyet temalarını bünyesinde barındıran, dahası ilgili temaları ötekilik üzerinden okuyup yorumlayan bir şiir. Aslan’ın Vay Ateşten O Topukların Hâlineşiirindeki başarısının altında, referans aldığı yapıtın yalnızca gözlemcisi değil, eyleyicisi, yaratıcısıymışçasına, içeriden duyulan, bağımsız fakat benimseyen bir sesle şiirini kurması yatıyor.