Kolektif Çeviri: Barrerio Pessoa Aşıkları
I.Şiir (1931)
Não fiz nada, bem sei, nem o farei
Não fiz nada, bem sei, nem o farei,
Mas de não fazer nada isto tirei,
Que fazer tudo e nada é tudo o mesmo,
Quem sou é o espectro do que não serei.
Vivemos aos encontros do abandono
Sem verdade, sem dúvida nem dono.
Boa é a vida, mas melhor é o vinho.
O amor é bom, mas é melhor o sono
Kaynak: Poesias Inéditas (1930-1935). Fernando Pessoa. (Nota prévia de Jorge Nemésio.) Lisboa: Ática, 1955 (imp. 1990). s. 53.
1. Şiir (1931)
Biliyorum, hiçbir şey yapmadım, hiç istemedim yapmayı da
Biliyorum, hiçbir şey yapmadım, yapmayı da hiç istemedim ki
Hiçbir şey yapmamayı istemekten de anladım ki
Ha bir şey yapmışım ha da yapmamışım
Kim olamayacaklarımın bir tayfından ibaretmişim sanki
Kaderimiz terk edilişlerin kavşağında yaşamak
Hakikatsiz, şüphe etmeden ve de efendisiz
İmkansızdır güzel yaşamak içmeden şarap
Ve güzeldir aşk, fakat daha güzeli, bir güzel uyumak
1. Şiir
Bu şiir Álvaro de Campos ismiyle yayımlanmıştır. (1931)
Os galos cantam e estou bebedíssimo
Os galos cantam e estou bebedíssimo.
Não fiz nada da vida senão tê-la.
Mal amei, bebi bem, sonhei muitíssimo.
Minha intenção não foi a minha estrela.
Os galos cantam e eu cada vez mais
Absorto no disperso que o álcool dá.
Curara-me talvez a vida, ou sais,
Ou poder crer, ou desejar o que há.
Cantam tantos tão galos que me irrita
Que a noite que ainda dura possa ser.
Mas virá o dia, e, ao fim da parte escrita,
A morte marra e eu deixo-me colher.
Kaynak: Álvaro de Campos – Livro de Versos . Fernando Pessoa. (Edição crítica. Introdução, transcrição, organização e notas de Teresa Rita Lopes.) Lisboa: Estampa, 1993. s.240.
1. Şiir (1931)
Horozlar otuyor ve kafam olmuş pek kıyak şimdi
Horozlar otuyor ve kafam olmuş pek kıyak simdi
Üstelik bugüne kadar hababam hep yemişim içmişim tüketmişim
Az sevmiş, fazla içmiş, deli divane olmuşum hayallerde
Bir yıldız olmak da istemedim hiç şu yaldızlı gök kubbede
Horozlar öttükçe otuyor, içtikçe kafam oluyor daha da inceden
Kayboluyorum kendi içimde, gittikçe geçiyorum kendimden
Belki hayat belki tuz belki de inanma, arzulama iradem iyileştirdi beni
Ama aslında tek istediğim şey kurmaktı bir güzel hayali
Horozların mütemadiyen ötüşü canımı sıkmaya başladı şimdi
Israrla suren bu gece de nihayetlensin mümkünse artık
Bir gün gelecek, bu şiir de illa ki bitecek
Ve elbet bir gün ölüm gelip beni teslim alıp gidecek
III. Şiir
BÁQUICA MEDIEVAL
O nosso patrão é pai.
Faz-nos o bem.
Bebamos à saúde dele,
E à nossa também!
Não falte trigo p’ra semente,
Reméedio ao doente,
Nem vinho à gente!
O nosso rei é padrinho.
Que Deus o ajude!
Bebamos à saúde dele
E à nossa saúde!
Não falte caridade a quem deve,
Direito a quem recebe
Nem vinho a quem bebe!
E vá à saúde da terra,
Que é bem preciso!
Livre-nos Deus, a nós e a ela,
De seca e granizo!
Que há três coisas que Deus proibiu –
A fome, o frio,
E um copo vazio!
Kaynak: Pessoa por Conhecer – Textos para um Novo Mapa . Teresa Rita Lopes. Lisboa: Estampa, 1990. s. 72
III. Şiir
Meyhane Duası
Ağa bizim babamız
İyilik eder bize
Şerefine içelim
Tabii bizimkine de!
Tohum olsun ekmeye
Hastaya şifa, derde deva
Bir de şarap, içmeye!
Kral vaftiz babamız
Rabbim ona yardım ede
Şerefine içelim
Tabii bizimkine de!
Rabbim Borçluya insaf ede
Alacaklıya himmet
Bir de şarap vere, içmeye!
Hadi toprağın şerefine!
O da onun hakkıdır
Onu da, bizi de esirge Rabbim
Dondan ve kuraklıktan
Çünkü sen kulunu men ettin
Soğuktan ve açlıktan…
Bir de boş kalmış bardaktan!