Yazar: $ s (Alper Erdik)

Yönetmen Yasujirō Ozu’nun, 2. Emperyalist Paylaşım Savaşı’nın ardından, yaşlı bir çiftin çocuklarını görmek üzere yaptığı seyahate odaklandığı Tokyo Story filmi, modernleşme eğilimlerin politik olarak güç kazandığı; fakat toplumsal düzlemine aynı biçimde yansımayan bir ülkenin sancılarını içermesi bakımından oldukça önemli. Filmde, babalar ve oğullar arasında fazlaca açılmış bir mesafe oluğu göze çarpıyor. Tokyo Story; taşrada, erdemli...

İlk filminden bu yana, taşradan kaçmaya çalıştıkça, her şey, herkes bir yana, en çok kendine yabancılaşan entelektüeli anlatan Nuri Bilge Ceylan, bunu, Uzak’ta büyük bir naiflik, incelik ve hassasiyetle yaparken; Ahlat Ağacı’ndan bir önceki filminde, Kış Uykusu’nda, belki de zamanın ruhuna uyarak, “Batıcı-laik” Türk aydınının karşısına, “İslamcı-Doğucu” halk kitlesinden bir grubu, ama en çok da...

  Türk sinemasının önemli yönetmenlerinden Atıf Yılmaz’ın, 12 Eylül’ün ardından beyaz perdedeki yönelimi, ki yaşamını yitirene kadar da bu çizgiyi sürdürmüştür, kadınların toplumsal, politik düzlemdeki duygusal durumlarını resmetmek olmuştu. Darbenin ardından, Türk solunun pek çok bileşeni, sınıfsal mücadele hattının yitimine paralel olarak ve dünyadaki entelektüel hareketlerin de etkisiyle, kimlik meselelerine yoğunlaştı. Sömürünün yalnızca üretim süreçlerinde...

Beş saniye geç kalarak bir yolculuğa çıkamamak veya büyük bir gayret ve şansla o yolculuğa çıkabilmek, bir insanın hayatını ne kadar değiştirebilir? Ya da değişen bu hayatın toplumsal yaşantıyla ilgisi nerede başlar ve biter? Polonyalı yönetmen Kieslowski; şans, tesadüfler, rastlantılarla dolu bir şiirsel filmle soruyor bu soruları. Kör Talih, bireysellikle örülü gibi görünen; fakat ülkesinin...

Son dönem edebiyat yayıncılığına hâkim olan sıradanlığın ve ucuzluğun; eli kalem tutan bir genci neye, nasıl zorladığını göstermesi açısından tipik bir örnek Sürgün. Son dönemde, beş altı yıllık bir süreci kastediyorum, kitap yayınlatmayı becerebilen tüm genç yazarların ortak yönü; “ben anlatıcı” ile kendi çelişkili “ben”lerini tuhaf imajlarla paketleyip, “kaybeden”lerin arasından seslendirdikleri şarkılarla bize bir şeyler...