Kategori: Kritik

     AKP önderliğindeki İslamcı camia, iktidarının ilk yıllarında -özellikle 2010 öncesi- “sureti haktan görünmek” ifadesini sık sık kullanırdı. Sağ kesimden olan, mütedeyyin bir karaktere sahip ancak kendilerini desteklemekten uzak gruplar, yeni milli görüşçü kesim için sureti haktan görünenler idi. Tehlikeliydiler çünkü söylem ve dünya görüşleriyle AKP’nin doğrudan hedeflediği kitleyi ikna etme gücüne sahiplerdi. AKP’nin tek başına...

Yaşadığımız günlerde, felsefe araştırmalarında ortaya çıkan ve netliğini giderek artıran bir sorun var. Söz konusu olan felsefenin bir sorunu mu, yoksa felsefeye ilişkin bir sorun mu, diye bir soru ortaya atarak konuya girmek yerinde olacak. İkisinin aynı şey olduğu söylenebilir ilk ağızda. Oysa bu, kesinlikle doğru değil; en azından ben bunların tümüyle ayrı alanlara gönderme...

Hayır, bir dizi eleştirisi yapmayacağım, kültür endüstrisindeki ve popüler kültür araçlarındaki dönüşümden ya da internetin sinema ve dizi izleme alışkanlıklarını değiştirmesinden, dijital platformlardan da söz etmeyeceğim. Yapacağım şey, basitçe ifade etmek gerekirse, “La Casa de Papel” vesilesiyle para, sermaye ve merkez bankaları hakkında birkaç şey söylemek. Çünkü senaristlerin tercihleri bunu mümkün kılıyor ve bu üçü,...

Genel olarak bilim inceleyeceği nesneyi kurucu birimleriyle görgül bir biçimde önünde bulmak ister. (1) Pozitif bilimlerde incelenecek nesneler; duyularla algılanabilen, mikroskopla gözlenebilen, sosyal olarak istatistikleştirilen fenomenler olarak ortadadır. Oysa soyut kavramlarla uğraşan bilimlerde duyularla algılanamayan nesneleri tözel olarak tanımlamak zorundadır. Genel olarak şiir incelemelerinde kullanılan üç ayrı yöntem biliyoruz: yazınsal, dilbilimsel ve gösterge bilimsel şiirbilimleri.(2)...

“yalnız kalmaktan hoşnut biriydim eskiden. şimdi yıkıldı duvarlarım, her şeyin kenarları var. ellerine geçirdiler beni-“(1) C.Bukowski’nin 20.yy edebiyat dâhileri ile birlikte anılmasının nedeni; yazdığı eserlerin gücü, edebiyat içindeki tavrı ve en önemlisi de kendi yaşamı içinden söz almasıdır, denebilir. Bukowski, çocukluğundan başlayarak yetişkinliğe ve yazarlık serüvenine değin, çağın birçok yazarından farklı yaşadı.. Bu farklılık içinde...

18.yüzyılda, Aydınlanmaya olan inancın ve bilimin itibarının dorukta olduğu bir çağda Pierre Simon de Laplace’ın söyledikleri hâlâ bir abide gibi duruyor. Tabiî burada genelgeçer bir pozitif anlamdan söz etmek olanaksız, çünkü farklı düşünsel eğilimlere göre belirlenen bir içerik söz konusu. Örneğin gerçekçiler için, yaşadığımız dünyaya ilişkin bildiklerimize ve bileceklerimize güven tazeleyen bu sözler, görecilerle agnostikler...

Sanatın bir çeşit sağaltım mekanizması olduğu, üretiminden alımlanmasına bir çeşit ruh sağlığına tekabül ettiği, şu ya da bu akımını, üslubunu veya anlayış kriterini savunalım, herhalde sağduyuya sunulduğunda kabul edilebilecek bir önerme. Deliliğin estetik bir edim haline getirilebileceğini bile savunsak, bu en fazla estetize edilmiş bir sayrılık olacaktır, ki genellikle de öyledir: banal bir duyarlılık gösterisine...

Felsefe tarihinin en tartışmalı isimlerinden biri olan Martin Heidegger, metafiziği insanın özünü aramak diye yorumladığında, yaşam felsefesine ve varoluşçuluğa doğru dümen kırmıştı. Heidegger’in 1930’lardaki siyasi kafa karışıklığı ve bu bağlamda girdiği karanlık tünel bir tarafa, kendisini varlık ve hiçlik gibi iki ağır konuya kaptırması, Kıta Avrupası felsefesinin yirminci yüzyıldaki rotasını belirleyen gelişmelerdendi. Varlık yapısı incelenerek...

“Belki de gerçek eylem niteliğinde pek az şey bulunduğundan olacak, çiftleşmeler, cinayetler, anıtların yapımı, yol açma, bir tiyatro topluluğunun kaçırılması gibi şeyler biter serüven sayılıyor.” (Kitaptan) Paul Nizan (1905-1940)’ın kaleme aldığı Fesat (La Conspiration-Komplo) hakkında yazmaya kitabın yurdumuzdaki yayın hikâyesi ve kitabı okumak noktasında sergilediğim kişisel girişimlerden söz ederek başlayacağım. Türkçe’ye Özdemir İnce tarafından çevrilen...