mevlana apartmanı 13 numara
cumaları işkence nadası fetvası verdi, hocaefendi, ohh
ramazanlarda otuz gün nefsinizi azdırmayın vaazı video konferansla
ama mevlana apartmanı 5 numaradaki mücahitler:
işkence yapmayı özledim, diyorlar, mümin!
şu iftar bi bitsin, selamın aleyküm
ev ampullerini yakan dini bütünlerin sözü bir edercesine
haset kahkahalarını yankılarıyla işitiyorum apartmanımın 13 numarasından
iftar lokması ağzında, güya allahçıdır hüsnü
net, şeytanın ta kendisidir erzurumlu hüsnü
uzandığım yataktan doğrulup
kış iftarı, günbatımı, işkence hazırlığı, recep şaban ramazan demeden
gövdemde büyüyen kalbimin ateş dairelerinden feyzle
hatta iğne tutmaz kalabalık:
kavmin kenan’dan yusufcuğu mısır’a götürdüğü çöl yolculuğu gününden beri uykusuz
uhrevi tarihimden yıldız toplayıp
güpegündüz express türkiye’sinden üşengeç
bastonlarıma tutunup tuvalete kalkıyorum,
üç yıl sürüyor bu
felçli annemin tabutu çıkarırlar 5 numaradan sabahleyin
arkasından yahudi kardeşlerimin ağlama hırıltısıyla ablalarımın
musalla taşı hacımustafa’nın torna tezgâhıdır, orospuydu, dedikleri anneciğimin
ablalarımınki yeşil beton tatili
ben lâl ablamı çok severdim, komşunun kızı imgesi, on emiri inceltir
brüksel’e sığınmış, ailenin aristokrat tarafını temsil eden ablacığımınsa
çırpınışı kulaklarımda: kardeşlerin hâline bak!
camiinin söğüt gölgeli avlusunda iki cenaze namazı kılmamam ben
seccadede dua etmem
çile tesbihi çekmem
kâbem iyiliktir insandır
vakitsiz namazlarım fışkıran sevgim
şeytanı tanırım ama taşlamak nasip olmadı
zikrim çocukluğumu sakınmamdır: musiki güftelerini değiştirdiğim, oyunumu bozma
allah babamdır
mutfak muhalefeti yükselir korkusuyla
ha bir de ciğersiz mücahitleri yaşasın çalsın sağlaması
geceyi peygamberler kerhanesinde işkencede geçiririm
klasik girişmeleri, burnumu yumruklarlar
benim burnum hep kanadı devlet dersinde baba
cv’lerimde de yazdım bunu:
devledi bir insiyatifin filistin askısındayım, dedim
çocukluğun son günü
üç kalbini kaybetmiş ve yaslı ve işkenceden ve o kapkara müslüman apartmandan kaçarken
aynasızların mekânına destursuz dalmış bin yürek kurmanci
nassın gardaşş, diye sordu
sorudan tunç okan’ın otobüs filmindeki şu repliğe geçtim: otobüs’ü gördün mü gardaşş?
ölümlerin ağzımdaki çok acı tadıyla, o matem günü yanıtsız bırakmıştım kürt yoldaşımı
nihayet bir hevesle şiirle yanıtlıyorum
gözyaşlarımı hoş gör kurmanci:
iyiyim gardaşş, iyiyim.
Temmuz 2020 / Acıbadem
_____
ELEŞTİREL KÜLTÜR (EK Dergi) sitesinin edebiyat editörü Erkan Karakiraz’ın seçtiği eserler, sitenin edebiyat bölümü Litera’da yayımlanıyor. Matbu ya da dijital herhangi bir ortamda yayımlanmamış öykü ve şiirlerinizi, literaoykusiir@gmail.com e-posta adresine gönderebilirsiniz.