Ana Sayfa Litera Ona Yaşadığımı Söyle (Şiir)

Ona Yaşadığımı Söyle (Şiir)

Ona Yaşadığımı Söyle (Şiir)

(Mektup I.)

 

Boş sayfalar başlangıcın coşkusudur

Beyaz renkte boş sayfalar değil

Lordun parşömen kâğıdı önünde -henüz divitini hokkasına dokundurmadan-

İskoç Lady’sinin yüzünü düşünerek- havada tuttuğu divitini hokkasına daldırdığı ve mürekkebi fularına sıçrattığı-

coşkulu-delişmen-gençlik yelleriyle, sözlerine başladığı andaki tebessümü kadar; derin bir aşkla başlıyorum mektubuma…

Boşver eğleniyoruz di mi?

Amma yaralanıyorum ya u amma yaralanmışım bu sözünden

Beni devlet yaralamadı-incitti.

Konu sen olunca yaralanıyorum -güceniyorum-seviyorum.

Anlattım sana

Evliliklerde; karşındakini az sevip-çok sevip-hiç sevip; med cezirler oluyor mu diye, sordum.

 

Yığın nasıl bir güce tapar bilir misin

Yığın, zannedenlerin lanet gücüne tapar

Zannedenler de zannetmektedir

Zannedenler zannedenlere

Silsile yürür tutsaklığa kadar

İşçi sınıfına kadar!

 

Cennet evliliği nedir?

Görür görmez âşinâ-yı aşk

Aden bahçelerinde piknik

Üç sarı çocuğun kanatsız uçuştuğu gündüz göklerine inanmak

Sütümü kullanabilirsin ineklerinin sütünü içmek

Yumurtamı yeme diyen tavukları buğday tohumuyla beslemek

Şefkat içinde kovuğunda oturduğun ters ağaç

Cennete özgü “n’oldu kedim” oyununu oynamak

 

Dünyalıktaysa;

Caz dinlemek

Rakıya süslenmek

Pijama partisinde manasız şeylere kıkırdamak

Tiyatro biletlerinin yağmurda ıslanıp-yırtılması

Korku filminden sonra birbirini tuvalete götürmek

Balıkçı barınaklarında sevişmek

Yaşamak-sıkılmak-yaşamak-sıkılmak

Modern zamanların çocukluğundan sıkılmak

Modern zamanlardan sıkılmak

Modern sıkılmak

 

Sevgili Havuç,

Dolu sayfalar da tedirgin edicidir

İstatistik-kurum içi yazışmalar-bordro imzaları

Kapitalizmin bürokratik bütünlüğü

Şimdi yazışmalar kısa

Görsel algı arttı veletlerde

Biz -X kuşağı- ucundan yakaladık

Dağı Allah zannettik

Allah’ı bulut sonra

Sonunda doğaya döndük

Çamur yedik-toprak attık- gül kokladık

Dolayısıyla tartışmasız dirençliyiz.

Politik olarak bu kadar mı, HAYIR!

 

Arkadaşlarımı kaybettim

Deli olduğuma inandılar

Kara bayrak taşıyan Pol Amerika’ya yerleşti

Yanımda bağıran Attırış, prestijli bir bankada yatırım sorumlularından

Fena çuvalladım-çuvalladın dediler

Huzursuz monarşimden ödün vermedim

Ağrılarım belimi büktü EVET!

Islık çalıyorum statükocu dünyaya

Gıcık mutlu yağmurlara adanmış Chopin’siz yemeğe oturmam.

 

Mantık yürütüyorum

İsabet, en mutluları benim!

 

Hiçbiri âşık olmadı

Dünyanın dönüşünde dönmedi en tehlikelisi

En tehlikesiz yoldan döndüler arkadaşlarım

Aşka inanmadıkları içindi.

 

Havuçcum,

İlk mektup böyle;

“POSTACIYA TEŞEKKÜR ET!”

Şubat-Mart 2019 / Acıbadem.

Desen: Odilon Redon

HİÇ BİR ADIMI KAÇIRMAYIN

EK Dergi Mail Bültenine Katıl