aklına geldikçe bu
duvardaki resme bakarak
ve nüktedân ve bir acâib-ül mahlûkat
ve bir ara nağme peşrev
anlayanlarçün ne nadide eserlerdir bunlar
KIYMET
siz
allâme-î CİHÂN ol-san
uzun bir aradan gayri
tabii
peşrevi GEÇ ve akabinde
YOLDA
cihân OLL
_____
ERKAN KARAKİRAZ’IN YORUMU
Jale İris Gökçe, senhiçSİZoldunmu başlığını verdiği şiirinde, eski söyleyişlerle yeni olanaklar inşa etme peşinde. Unutulmaya yüz tutmuş sözcükleri, anlamak/anlam temaları ve ayrılık konusu etrafında, deneysel bir alanda, biçimi öne çıkararak farklı bir kullanımla çarpıştırıyor. Avangart duraklara uğrama eğiliminde bir şiir senhiçSİZoldunmu. Şiirin başlığında öne çıkarılanın -siz yapım eki mi yoksa ikinci çoğul şahıs siz mi olduğu, şiirin gövdesindeki kullanımında da –kıymet siz ya da kıymetsiz– özellikle muğlak ve açık uçlu bırakılmış. Başlığı, Sen hiç ‘siz’ oldun mu? ya da Sen, hiçsiz oldun mu? diye yorumlamak mümkün. Benzer bir işlev, allâme-î CİHÂN ol-san dizesinde de uygulanmış. Şiirin bütününde bir belirsizlik, eksiklik duygusu hâkim kılınmış; bu bakımdan başarılı. Ancak karşısına çıkan sözcük ve sözcük öbeklerine aşina olmayan okur açısından zorlayıcı bir dili var şiirin. Şiirin anlayanlarçün ne nadide eserlerdir bunlar dizesi, asıl niyeti benim söylediğimle bir olmasa da, tam da temas ettiğim noktanın altını çiziyor gibi.
