Kategori: Litera

Sevgili șehrim Antakya’dayım. Buraya varamadan önce Antakya’ya dair sadece iki görüntüyü belleğimde tutuyordum. İlki babamın mezarı, diğeri ise avludaki yenidünya ağacı. Anadolu’da yaptırılan ilk cami olan ve bir hıristiyanın adını taşıyan Habib-i Neccar camii yıkılmıș. Vaftiz edildiğim Rum Ortodoks kilisesi yıkılmıș. Vaftiz babam Simon amcanın depremde öldüğünü duydum. Hemencecik defnetmișler. Anlaşılan zamanın acelesi var, her...

Serin bir yolda yürüyeceğim, henüz yıkanmış çamaşırları asacağım balkona, buram buram temizlik kokacak bütün çiçekler. Toprağımda bir orman bitecek ve ben şarkılar söyleyip şiirler okuyabilmenin mutluluğu ile ağlayacağım, gülerek. Evden çıkmayacağım diye söylenip dururken, gürültülü sokaklarda buluyorum kendimi, okşayışlar ve misketlerle. Karışıveriyorum çocukların arasına, kendimi arıyor gibi. İçimde ezilmiş zaferler, ritmimi anlayan yok. Gülebildiğim zamanlar...

‘yeni şey’ in dünyası büyüyor büyüyor, binlerce düello sonucu elimdeydi o meme, AL! yala hep tarih çok müzik nefes nefese dolambaçlı yolu anlaşıldı dava kafka olmayacak felaket bol ‘K satıldı çağcıl echo en şanslı hırsız! bir sanat rejimine doğru toplu sessizlik her ölümlünün yükselişi önce ve düşüşü büyük şairin yazdığı şiire olmayan doğmak sevgili akıl...

şak! bir çerçeve var, dar bir çerçev_ hafıza aktarıcısı, kâğıt öğütücüsü, işit işit işi_ katledilmiş bir halkın kalıntısıyım be_ zamanın kaçıp gidiş_ daha şimdiden üç kez bir dedi_ dolgu niyetine dolaştım betonarme dişli yeryüzün_ önünü ilikleme, hazır ola geçm_ insanı iki farklı fotoğraf işleme buluşun_ götüren her neys_ orada, sokuluş, o gerçekmiş gibi gösterme çabas_...

“Özgürlük” diyen iç sesin olarak bul beni yaşamak istediğin bir zamanda Sahte sıcaklıkla yenen bir akşam yemeğinin tam orta yerinde mesela, gökten düşen elma yerine keskin bıçak masayı ortadan ikiye bölsün. Besin zinciri diye birbirinin etini kemirmesin artık iki insan. Son dakika sıcak gelişen bir olayolarak geçsin televizyon bu haberi: Şehrinkurumsal bağlarla birbirine sıkıca bağlı...

yedi kusursuz yıl geçti hiçbirine inanma hayır hayır hiç ağlamadım gözüme çöp battı erken yattım bu rüyaya o saat gördüm kabusu ben buraları toplarım git sen geç kalma yedi ayrı yıl yaşadım yedi ayrı şehirde hayır hayır boş oturmadım hiç seni sevdim sürekli bulduğum her kıyıyı döve döve içimde başıboş atlar çok düşündüm ölmeyi sen...

Hülya Özel’e üzerime serdiği afili göğün altında Ahı ahından ahlaya ahlaya vahı vahından sündüre sündüre yoku varlayıp varı yoklayarak asla varılamaz varılamazlıkta dolaşıp durdun vardıkça varamamaktan varamadıkça varmaktan daha varıcı bir şiir var mı, yok kuşanıp o sığırcığı aha kim bilir nerelere tırmanıyor o rampayı aşkın ilimine bata çıka çıka bata ilimin aşkına çingene oldun...

yolu yitirdik, mevsimi kovduk, çok kışlar uzadı, atlar öldü, nenemin korkuttuğu ağaçlarla, çoğalacak yerler bulduk. rengimize baktı dünya, kirliydi, mum dikmiş, ayinlerde yalın ayak, masallardan geçen çocuklar gördük, kâğıttan gemiler yaparak denize açıldılar. kuşlardan düğmeler diktiler o günlere, dağların gidecek yeri yok gölgeli geldiler, sözü unuttuk, izi kaybettik, göğe baktık, kuyruksuz uçurtmaların tarifsiz yerlerini gördük....