Kategori: Kritik

Hakikat arayışı söz konusu olduğunda, Foucault dışında, Nietzsche gibi sofistike bir akıl yürütme tarzını teşvik eden çok az filozof vardı. Güç ve bilgi arasındaki ilişkinin Foucault’çu analizi, Nietzsche’nin felsefi soykütüğüne dayanmakla birlikte, bana kalırsa, Foucault, Deleuze ve müritleri, Nietzsche’nin savlarını ters yüz eden bir yanlış anlama pahasına, onu çarpıtarak yorumladılar. Nietzsche’nin güç istencinin iki karakterizasyonu...

Sanat; topluma ve birebir insana yönelik tinsel ve duyusal ve düşünsel içerikli dürtü yaratma çabasıdır. Bu yazı ile sanat niteliği belli olan eser üreten sanatçı ve bunların farkında olma özelliğine sahip sanatsever, özelde de sanat ve bu sanatla bir üst dereceden ilgilenen interaktif sanatsever kavramında bir gezinti yapacağız. Ortada sanat, sanatçı ve sanat eseri varsa...

T. S. Eliot’ın “Çorak Ülke”si yayınlanalı tam yüz yıl oldu. Yirminci yüzyılın belki de dünya çapında en etkili şiiri olan bu eser, I. Dünya Savaşı nedeniyle istikametini, gelecek hayallerini, insanlığa inancını büyük ölçüde yitirmiş ve pusulasız kalmış bir neslin sesi oldu. Amerikan edebiyatının Ernest Hemingway, William Faulkner, F. Scott Fitzgerald gibi isimlerinden oluşan ve Kayıp...

“Bu dünyada zafer yoktur, sınav vardır ve kötülük her zaman kazanır”: tek tanrılı dinlerin tebligatı, umudu dışlamayan böylesine karamsar bir inanç üzerine inşa edile geldi. Onların iletisinde, imtihan kavramı arkasına ustaca gizlenmiş bir mahcubiyet gözlenir. Bu, insanlık tarihinin en ince kıvrımlarını dolaşarak geçen uzun bir yenilginin mahcubiyetidir. Bu karamsar bakış açılarının mutlaka farklı kökenleri vardır....

‘Kaplanın Sırtında’ tarihsel bir romandır Zülfü Livaneli ‘Kaplanın Sırtında’1 Sultan Abdülhamit’in İttihat ve Terakki yönetimi tarafından, Nisan 1909’da Osmanlı’nın Selanik’e sürülmesi ve bu kentte yaklaşık üç buçuk yıl süren sürgün yaşamı boyunca tek görüşebildiği kişi olan askeri hekim Atıf Hüseyin Bey ile yaptığı konuşmaların ve İmparatorluktaki diğer gelişmelerin yazınsallaştırılması olarak nitelendirilebilir. Livaneli romanın başında “Selanik...

Çok üzünçlüyüm. Anlatacağım… Ama önce Çengelliköyden kartona bir çay alayım. Başka bir şey de satmıyorlar burda zaten. Ne çaya batıracağım enfes kokulu bir bisküvi ne de başka bir şey. Gün işbaşı yapmak istemiyor sanki. ‘Lâcivert’te uyuyakalmış gibi. Hava sisli, sessiz. Gemiler de mahmur. Elimdeki eski kitabı rastgele açıyorum. “Nereye gidersen git, dertlerin de seninle gelir”...

Klasik akımın teorisyenlerinden -ki buna gereksiz/sıradan modernistlerin itirazı olsa bile- , E. M. Forster; yeryüzünde yirmi altı konu, otuz iki tema ve sekiz nota olduğunu yazdıktan sonra neredeyse yüzyıl geçti. “Sınırlar, her zaman onu çevreleyen hareket alanlarıyla mümkündür.” Ve bu cümleyi yazan ilk kişi, Pasajlar kitabında Benjamin’di. Orası, derin bir ayna. O aynaya baktığınızda bile...

Akış anlamına gelen Fluxus, geleneksel anlamda bir akım olarak değerlendirilmemesine rağmen, Almanya’dan çıkıp, pek çok Avrupa kentinde ve New York’ta etkili olan ortak bir üslup olmaktan ziyade, sanatçıların sergiledikleri ortak bir tavır olmuştur. Genel avangard yapısı itibariyle Dada ile birçok benzerlik taşımaktadır. Fluxus terimi ilk kez 1961 yılında George Maciunas tarafından ortaya atıldığı ifade edilmektedir....

Sansasyonel  “sanatçı”  Cattelan  ile ilgili gerek  Anna Sansom’un 8 Temmuz 2022, gerekse Gareth Harris’in   11 Temmuz  2022 tarihli haberleri  önüme düştüğünde   derin bir soluk aldım.  Kısaca aktarayım: Konu Amerikalı sanatçı Joe Morford’un  Miami’deki bir federal mahkemede sanatçı Cattelan’ın “Comedian”ının kendi eseri  olan koli bantlı “Banana & Orange”ın telif hakkını ihlâl ettiği iddiası  ile açtığı  dava ...